Bijzonder vriendelijk de proeverij bij mensen die al eens eerder een proeverij van de Kasteelhoeve hadden meegemaakt. Naast een plank met heerlijke hapjes voor bij de proeverij had de gastvrouw speciaal voor het toetje van de proeverij, een cream likeur, genaamd Flobelle, op de foto staat hij naast de eveneens geschonken Tawny Port, een toetje gemaakt bestaand uit een soort Apple Crumble met wat in de oven gebakken appelstukjes met kaneel. Prima Food Pairing voor de cream likeur!
Volgens Hubrecht kan iedereen wijn proeven. Zie deze video.
Hubrecht heeft ook een interessante site
WSET is opgericht in 1969 en is een van de belangrijkste organisaties die cursussen organiseert om meer over wijn te leren. Er zijn 4 levels. Het is de grootste wijnopleider ter wereld, met 140.000 cursisten per jaar in meer dan 75 landen. In Nederland worden in meerdere plaatsen (zie WSET link) lessen in het Nederlands gegeven. Level 4 wordt op een beperkt aantal plaatsen in het buitenland gegeven.
Ik heb mijn WSET Level 2 certificaat in 2008 gehaald via een cursus van de Wijnstudio van (toen nog alleen) Jeroen Bronkhorst en zijn ega. Ik heb daarna ook aan sommige WSET level 3 lessen van hem deelgenomen, maar kon dat helaas niet afmaken door gebrek aan tijd. In 2024 ben ik het meeste alweer vergeten. Om een en ander weer op te halen is het handig de sites van Wijnstudio en van WSET weer eens nader te bestuderen.
Heel handig daarbij zijn de Podcasts van de Basis cursus van de Wijnstudio op Spotify:
Om te beginnen zet ik de WSET Level 1 oftewel WSET Basis podcasts van Jeroen voor het gemak van de lezer op een rijtje:
Het eerste deel van aflevering 2 gaat over de WSET proefmethode die ook ik heb geleerd en waarvan ik elementen in mijn proeverijen behandel.
Zie ook de pagina Over Wijn Guido.
September heeft zowaar een paar mooie weken en een paar wijnproeverijen konden in een tuin bij de mensen thuis plaats vinden. Een van de gastvrouwen was zo vriendelijk een paar foto’s door te sturen waarvan ik er een hier plaats.
Zie ook de pagina Over Wijn Guido.
De eerste proeverij stond voor 13.00 uur in Spijkenisse. Vanuit Den Haag is Spijkenisse via de A4 zonder files in 45 minuten bereikbaar. Ik vertrok om 12.00 uur en zou tussen 12.45 / 12.50 uur wel op bestemming aankomen volgens Google en volgens de sterk verouderde navigatie in mijn auto (inmiddels 10 jaar oud een oudo dus). Mooi niet. Aangekomen op de A15, de zuidelijke rondweg om Rotterdam, ter hoogte van se afslag naar Spijkenisse, vlak na de Botlektunnel, bleek die afslag dicht, net zoals de afslag ervoor die naar de Botlekbrug voert. Grote borden dat de Botlekbrug gestremd is voor verkeer, maar niet zo heel duidelijk dat Spijkenisse ook gestremd is voor verkeer. Vanuit het oosten kun je dan nog bedenken, als je op de stremming bedacht bent, de afslag Hoogvliet te nemen en dan via de Spijkenisse brug naar Spijkenisse te komen.
Via Brielle werd ik dus naar Spijkenisse geleid. Ruim 20 km om, waarvan de helft over tweebaanswegen. Ik was dus 15 minuten te laat in plaats van 10 @ 15 minuten te vroeg. Ik was gelukkig niet de enige, behalve de buren kwamen er nog 4 mensen na mij. Ook zij waren door het verkeer opgehouden.
8 personen om te proeven in plaats van de aangekondigde 12. Vanwege diverse redenen. Omdat er 12 waren aangekondigd en ik de zaterdag ervoor 10 mensen op 2 proeverijen had gehad en er toen niet veel meer in de flessen zat, was ik bang dat ik met mijn ruime hotelier wijze van schenken niet genoeg wijn zou hebben voor de 24 mensen die ik vandaag zou bedienen. Ik had dus een komplete extra proefset bij me voor dat geval.
Leuke mensen. Een persoon had al eens eerder een proeverij meegemaakt. Zoals ik ook al eerder had gemerkt, zeer uiteenlopende reacties op de wijnen. De wijn die de een lekker vindt, vindt de ander niet om te drinken en omgekeerd. Toen ik met port en likeur eindigde gingen de oogjes glinsteren: De port en de likeur vielen in goede aarde. Naast een doos witte wijn 3 port en 4 likeur (een soort Bailey achtige koffie likeur) verkocht. Op daar de volgende.
Ik vertrok iets over drieen en zou dan op tijd kunnen zijn voor de 16.00 uur proeverij. Echter, ik had het onzalige idee opgevat om over Spijkenisse brug en Hoogvliet terug te gaan. De gastvrouw in Spijkenisse had aangegeven dat de weg via Oud Beijerland niet verkeerd zou zijn, maar ik was bang dat het veer dat je dan moet gebruiken, lange wachttijden zou hebben. Ik probeerde na een eerste file om te rijden om via een andere weg bij de Spijkenisse brug te komen. Toen ik bij elkaar 25 minuten verknoeid had en de klanten van 16.00 uur een telefoontje had gegeven dat ik waarschijnlijk vertraagd zou zijn, ben ik maar weer de weg naar Brielle opgegaan en de 20 km omgereden. Dat kostte ook wat tijd. Al met al kwam ik 55 minuten te laat in Lisse aan.
In Lisse werd ik opgewacht door 6 dames. Een van hen had ook al eens eerder een proeverij van mijn “merk” meegemaakt. Uiterst geanimeerde bijeenkomst. Wederom veel verschillende smaken. Drie dozen verkocht. Jippy!
Dom, dom, dom, dat ik er niet eerder aan heb gedacht, maar ik had in overleg de volgorde van de proeverijen moeten omdraaien zodat ik niet Spijkenisse-Lisse, Lisse-Rotterdam had hoeven rijden maar Lisse-Spijkenisse-Rotterdam of zoiets. Weer wat geleerd voor een volgende keer.
Kwart voor zeven belde ik de mensen van de Proeverij in Rotterdam dat ik door eerder oponthoud wel vertraagd zou zijn. Een half uur of drie kwartier. Uiteindelijk werden het er 50 minuten. Foei Guido! Ze bleken niet boos alleen een beetje teleurgesteld dat ze op mij hadden gewacht terwijl ze alleen water dronken…..Snel met proeven begonnen dus. Ook hier weer zeer uiteenlopende smaken. Hier kon ik twee dozen van dezelfde wijn slijten en een doos van een andere wijn en 3 likeur. Mooi resultaat!
Ook weer wat geleerd: Ik kan met een set proefwijnen in ieder geval 20 proevers bedienen. Als ik nog een klein beetje oefen haal ik vast de 24 beoogde proefjes uit een fles.
Zie ook de pagina Over Wijn Guido.
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén